Booker Ervin (1930-1970) was een Amerikaanse jazz-tenorsaxofonist, componist en orkestleider. Het is niet de eerste jazzmusicus die genoemd wordt als men vraagt een jazzsaxofonist op te noemen maar wat mij betreft is hij een onderschatte muzikant. Ik heb redelijk wat van zijn muziek beluisterd en hij heeft mij nog nooit teleurgesteld.
Ervin begon, net als zijn vader, op de trombone maar hij leerde zichzelf saxofoon spelen. Hij werd aanbevolen aan de beroemde jazzbassist Charles Mingus en werkte mee aan een aantal van zijn meest beroemde opnamen die hier vast nog wel voorbij gaan komen.
Ik kies vandaag voor het nummer No Land’s Man van zijn album Exultation! dat in 1963 uitkwam. Het nummer is geschreven door drummer Walter Perkins die ook meespeelt op het album. Het is Perkins’ verhaal over de rassencrisis uit die tijd.
Booker Ervin waarschuwde Perkins aanvankelijk dat het lastig is om de ideeën van een componist over zoiets naar behoren uit te voeren. Daarop volgde, volgens Ervin, een hilarisch half uur van voorbereiding en uitleg van Perkins over hoe het nummer gespeeld zou moeten worden. Op een gegeven moment in het pandemonium klapte Butch Warren, de bassist, in elkaar van het lachen en redde de opname door zijn instrument maar te gaan stemmen.
Het nummer opent (en eindigt ook) met het slagwerk van Perkins. De piano van Horace Parlan en de bas van Warren vallen in en op 0;28 de saxofoons van Ervin Booker en Frank Strozier (altsaxofoon) met het thema. Op 1;24 begint Ervin met een heerlijke solo. Op 2:20 is het de beurt aan Strozier met een net zo’n lekker stuk. Vanaf 3;16 is Parlan aan het woord op de piano en op 4:09 herpakken de saxofoons het thema weer. Zoals gezegd luidt Perkins zijn eigen compositie uit. Of het zijn ideeën goed weergeeft? Bepaalt u het zelf maar ik houd van de jazz van Booker Ervin en zijn muzikanten. De video laat trouwens voorbeelden van albums zien waarop zijn muzikanten in de lead zijn en Ervin op hun albums meespeelt.
- Quis hoc audiet? 