Miel Cools – Boer Bavo

Zanger Miel Cools (1935-2013) wordt wel de ‘Nestor van de kleinkunst’ in Vlaanderen genoemd. Hij begon zijn carrière in 1954 als schrijver van de studentenoperette De misbakken student en trad vanaf 1960 op me liedjes van Toon Hermans, Jules de Corte en anderen. Niet lang daarna ging hij zelf muziek schrijven op teksten van Bert Broers, Jaak Dreesen en Louis Verbeeck.

Cools staat in een traditie van Vlaamse kleinkunstenaars en zangers. Een gitaar, goede teksten en lekker in het gehoor liggende muziek, het is ruim voldoende om mijn aandacht vast te houden. Zijn bekende nummer Boer Bavo is er een prima voorbeeld van, maar ook Niet bang zijn is een prachtig nummer. Alsof ik naar een kruising van Yves Duteil en Jules de Corte aan het luisteren ben. In De soldaat hoor ik echo’s van Jan Klaassen de Trompetter maar ik doe hem daarmee te kort. Beluistert u hem vooral, het is allemaal vintage Miel Cools.

Voor de volledigheid voeg ik de tekst van Boer Bavo bij;

Boer Bavo bebouwde plicht’lijk z’n land
Hij betaalde belasting aan ’t vaderland
Hij ging elke zondag naar de mis
Hij was op elke begrafenis
Hij zetelde in de gemeenteraad
Hij gold als een toonbeeld van orde en maat
Hij zorgde voorbeeldig voor zijn gezin
Hij sprak vol lof over zijn boerin
In zeden en zaken zo solide
Een tweede boer Bavo was er niet

Maar Bavo kneep de katjes in het donker
Hij kneep de katjes bij nacht
Hij kneep ze bij nevel bij sterrengeflonker
Hij kneep ze maar kneep ze zacht

En was er ‘ns eentje dat weende of riep
Geen mens die het hoorde of zag
Boer Bavo kneep katjes in het geniep
En ploegde z’n veld bij dag

Boer Bavo was lid van de kerkfabriek
Hij zorgde voor kaarslicht en voor muziek
Hij droeg een fakkel in elke stoet
Hij heeft elke vastentijd geboet
Hij was een voorman een ijveraar
Hij ijverde vurig het ganse jaar
Hij heeft zich stug elk plezier ontzegd
Het hoofd rechtop en de blik onthecht
Boer Bavo was waarlijk zeer solide
Een boer zoals men er zelden ziet

Maar Bavo kneep de katjes in het donker
Hij kneep de katjes bij nacht
Hij kneep ze bij nevel bij sterrengeflonker
Hij kneep ze maar kneep ze zacht

En was er ‘ns eentje dat weende of riep
Geen mens die het hoorde of zag
Boer Bavo kneep katjes in het geniep
En ploegde z’n veld bij dag

De eeuwigheid piepte op een kier
Boer Bavo werd vreedzame rentenier
In een herenhuis dicht bij de kerk
Vanwaar hij de plek zag voor zijn zerk
Het werd een lijkmis vol pracht en praal
De katjes waren er allemaal
Ze luisterden stilletjes naar het sermoen
Ze weenden maar konden er niets aan doen
Ze hadden om Bavo zo’n verdriet
Hij was zo zacht en toch zo solide

Want Bavo kneep de katjes in het donker
Hij kneep de katjes bij nacht
Hij kneep ze bij nevel bij sterrengeflonker
Hij kneep ze maar kneep ze zacht

De katjes kochten een grote tuil
En knikten uit alle macht
Toen de schepen zei bij d’open kuil
‘Bavo ijverde dag en nacht’

Shivaree – Goodnight Moon

De alternatieve rockband Shivaree heeft niet lang bestaan, van 1997 tot 2007. In die periode brachten ze vier albums uit, waarvan hun debuutalbum waarschijnlijk de bekendste is.

Dat album draagt de ‘poëtische titel’ I Oughtta Give You a Shot in the Head for Making Me Live in This Dump en bovenstaand nummer Goodnight Moon is hun grootste hit. Het is een nummer met een bepaald unheimische sfeer en ik vind het prachtig.

Die sfeer is door anderen ook opgemerkt want het nummer is gebruikt in de seizoenen 3 en 6 van de televisieserie Dawson’s Creek en ook regisseur Quentin Tarantino gebruikte het nummer voor zijn film Kill Bill: Volume II.

Daar houdt de roem dan ook wel zo’n beetje op. Grote hits volgden niet meer, maar soms heb je maar één nummer nodig voor die roem. Een nummer dat appelleert aan de angsten die je kan hebben als je alleen thuis bent in het broeierige zuiden van de Verenigde Staten. Althans, dat maak ik er van. Het ligt er allemaal dik bovenop met kraaien, gekras op de muur, een heks in de boom en glas op het gras, maar het mag allemaal van mij. In combinatie met de muziek is het voor mij een nummer dat ik vaak beluister. Ik voeg de tekst bij zodat u uw eigen interpretatie er aan kan geven.

There’s a nail in the door
And there’s glass on the lawn
Tacks on the floor
And the TV is on
And I always sleep with my guns
When you’re gone

There’s a blade by the bed
And a phone in my hand
A dog on the floor
And some cash on the nightstand
When I’m all alone the dreaming stops
And I just can’t stand

What should I do I’m just a little baby
What if the lights go out and maybe
And then the wind just starts to moan
Outside the door he followed me home

Now goodnight moon
I want the sun
If it’s not here soon
I might be done
No it won’t be too soon ‘til I say
Goodnight moon

There’s a shark in the pool
And a witch in the tree
A crazy old neighbour and he’s been watching me
And there’s footsteps loud and strong coming down the hall
Something’s under the bed
Now it’s out in the hedge
There’s a big black crow sitting on my window ledge
And I hear something scratching through the wall

Oh what should I do I’m just a little baby
What if the lights go out and maybe
I just hate to be all alone
Outside the door he followed me home

Now goodnight moon
I want the sun
If it’s not here soon
I might be done
No it won’t be too soon ‘til I say
Goodnight moon

While you’re up so high
How can you save me
When the dark comes here
Tonight to take me up
To my front walk
And into bed where it kisses my face
And eats my head

What should I do I’m just a little baby
What if the lights go out and maybe
And then the wind just starts to moan
Outside the door he followed me home
Now goodnight moon
I want the sun
If it’s not here soon
I might be done
No it won’t be too soon ‘til I say
Goodnight moon
No it won’t be too soon ‘til I say
Goodnight moon

Renaud – Mistral gagnant

De mooiste nummers hoeven geen grootse aanleiding te hebben en dat geldt ook voor Mistral gagnant.

De Franse zanger Renaud (1952) bracht het nummer uit op zijn gelijknamige album in 1985. Het is een liedje dat hij zingt voor zijn jonge dochter Lolita Séchan. Het gaat over zijn eigen jeugd en het vervliegen van de tijd. Alledaagse dingen, het voeren van de duiven, het stampen in de plassen en een lach die opstijgt. En over snoepjes. Caramels a un franc, les bonbecs fabuleux en les mistral gagnants.

Les mistrals gagnants waren beroemde snoepjes met een loterij-element. Sommige snoepjes waren winnend (gagnant) en gaven recht op nog een snoepje. Ze bestonden niet meer tegen de tijd dat Renaud dit nummer opnam, maar veel Fransen kennen ze nog.

Renaud wilde het nummer aanvankelijk helemaal niet opnemen. Hij vond het te persoonlijk en dacht niet dat het grote publiek erop zat te wachten. Hij belde zijn vrouw op uit vanuit de studio en zong haar delen uit het nummer voor en zij zei hem, naar verluidt; ‘als je dit niet opneemt dan verlaat ik je’. Hij nam het op.

Ik vind het één van de mooiste Franstalige nummers die ik ken en ik sta er niet alleen in, het werd in 2015 verkozen in Frankrijk verkozen tot het mooiste Franse chanson aller tijden. De prachtige pianopartij in het stuk draagt er wat mij betreft in grote mate aan bij. Voor de volledigheid vermeld ik hieronder een rudimentaire Nederlandse vertaling van dit prachtige nummer.

Om vijf minuten op een bankje met jou te gaan zitten
En naar al die verschillende mensen te kijken
Je te vertellen over die mooie tijd die voorbij is maar terugkomt
Terwijl ik je kleine vingertjes in m’n hand klem
En voer te geven aan die stomme duiven
Ze een trap te geven maar niet echt
En je lach te horen die de muren openscheurt
En vooral mijn wonden geneest
Je een beetje te vertellen hoe ik klein was
Met die fantastische bonbecs, die we uit de winkel pikten
Car-en-sac en Minto, caramel voor één cent
En de mistral gagnants

Weer vijf minuten in de regen met je te lopen
En al het leven om ons heen te bekijken
Je de wereld te vertellen terwijl ik je opvreet met m’n ogen
Je een beetje te vertellen over je moeder
En in de plassen te stappen zodat ze gaat mopperen
Onze schoenen verpesten en zoveel plezier hebben
En je lach te horen zoals je de zee hoort
Op te houden en terug te gaan in de tijd
Je te vertellen van die carambars van vroeger en de
cocos bohères
En de echte roudoudous die onze lippen opensneden
En onze tanden verpestten
En de mistral gagnants

Om vijf minuten op een bankje met jou te gaan zitten
En naar de zon te kijken die weggaat
Je te vertellen over die mooie tijd die voorbij is maar het kan me niet schelen
Je te zeggen dat wij niet de gemeneriken zijn
Dat als ik een beetje gek ben, dan alleen door jouw ogen
Want die hebben het voordeel met z’n tweeën te zijn
En je lach te horen die zo hoog opstijgt in de lucht
Als de kreten van de vogels
Je uiteindelijk te zeggen dat je van het leven moet houden
En ervan te houden zelfs als de tijd moordend snel gaat
En de lach van de kinderen met zich meeneemt
En de mistrals gagnants
En de mistrals gagnants

Ciprian Porumbescu – Ballade voor Viool en Orkest

Ciprian Porumbescu (1853-1883) was één van de bekendste Roemeense componisten van de 19e eeuw. Hij werd geboren in Bukovina, een regio die nu deels in de Oekraïne ligt en deels nog in Roemenië.

Hij heeft in zijn 29-jarige leven meer dan 250 werken nagelaten in verschillende muzikale genres, maar het merendeel bestaat uit koraalwerken en operettes. Porumbescu schreef ook poëzie, liedteksten en krantenartikelen en was cultureel én politiek actief. Zo was hij betrokken bij het Roemeense muziekonderwijs maar had ook een stem in de onafhankelijkheidsbeweging van Bukovina. Daarvoor werd hij gearresteerd maar uiteindelijk vrijgesproken.

Zijn werk wordt gewaardeerd door de prachtige melodieën en zijn vaak geïnspireerd door nationale folklore. Zijn compositie Trei Culori is bijvoorbeeld van 1977 tot 1990 gebruikt als het Roemeense volkslied. Ook bovenstaand werk is er een voorbeeld van.

De Ballade voor Viool en Orkest is één van zijn beroemdste werken. Het is een melancholisch werk dat hij voltooide in het plaatsje Stupca. Daar woonde hij en overleed er ook aan de gevolgen van tuberculose die hij in gevangenschap opgelopen had. Het plaatsje Stupca is later omgedoopt in Ciprian Porumbesu ter nagedachtenis aan de componist.