Maandelijks archief: augustus 2023

Biezebaaze – Loetse Bolleke Zoetse

Biezebaaze is een muziekgroep uit Gent met een heel eigen muziekgenre. Ze zingen namelijk al hun werk in een Gents dialect en daarom wordt het ook wel StropRock genoemd. Dat verwijst weer naar de stad Gent waar de inwoners ook wel ‘stroppendragers’ worden genoemd. Biezebaaze is dan weer dialect voor ‘schommel’.

In Vlaanderen kreeg de groep grote bekendheid met hun bovenstaande hit uit 2003, Loetse Bolleke Zoetse. Ik heb voor u de een versie gekozen met bijgeleverde tekst, u komt er vast wel uit.

Frontman en zanger van de groep is Kurt Burgelman. Hij is niet weg te denken uit Gent, van de Gentse feesten of bij de ploegvoorstelling van KAA Gent. Hij schreef zelfs een ode aan de stad, Maan Gent. Burgelman is echter ook een betrokken inwoner en vijf jaar geleden schreef hij deze ode om tot een protestlied naar aanleiding van het circulatieplan in Gent, een manier om de doorstroom van het verkeer daar te bevorderen. Die versie is hier te horen. Als u goed luistert wordt de strekking wel duidelijk. Het had wel tot gevolg, en dat was ongekend, dat Burgelman werd weggedraaid op de gewestelijke zender AVS. Censuur in optima forma.

Dat gezegd hebbende is Biezebaaze en Burgelman solo fijn om naar te luisteren en weer een voorbeeld van de prachtige artiesten die ze daar hebben.

Stephen Foster – Oh! Susanna

Hoe we van het bekende countrynummer Oh! Susanna van Stephen Foster, bij de hit Venus komen van de Nederlandse band Shocking Blue….

Stephen Foster schreef Oh! Susanna in 1847 en het werd voor het eerst opgevoerd in Andrews’ Eagle Ice Cream Saloon in Pittsburgh, Pennsylvania. Het werd al snel populair en het stelde Foster in staat om de eerste professionele songwriter in de Verenigde Staten te worden.

In het artikel over Suzie Ungerleider schreef ik al dat er iets met dit nummer aan de hand is. Het is een weinig fraai beeld uit die tijd en de originele tekst in bovenstaande video laat horen en zien dat er onverbloemd racisme in voorkomt. Overigens wordt het nummer hier gezongen door de onvolprezen maar mij onbekende Tom Roush.

Hoe komen we nu bij Shocking Blue? Het nummer van Stephen Foster werd gecovered door een folkgroep die zich Big 3 noemde. Die bestond uit zangeres Mama Cass Elliot, die later bekend werd met the Mamas & the Papas, uit banjospeler Tim Rose en gitarist Tim Hendricks. Ik schreef gecovered, maar het was een parodie. De tekst werd wel gebruikt maar de melodie was anders. De titel werd gewijzigd van Oh! Susanna naar The Banjo Song en die is hier te horen.

Nu gaat er waarschijnlijk een belletje rinkelen als we het over Venus van Shocking Blue hebben. Het intro van The Banjo Song lijkt bedrieglijk veel op het intro van Venus. Hoewel de componist van Venus, Robbie van Leeuwen, claimt dat hij invloeden van Pinball Wizard heeft gebruikt van The Who (en ik kan mij er wel iƩts bij voorstellen) lijkt de invloed van The Banjo Song en zijn voorganger Oh! Susanna mij evident.

Huun-Huur-Tu – Chiraa-Khoor

Huun-Huur-Tu is een muziekgroep uit Toeva, een Russische federatieve republiek aan de grens tussen Mongoliƫ en Rusland. Hun muziek is sterk geworteld in traditie, waarbij gebruik wordt gemaakt van boventoonzang of keelzang. Dat is een techniek waarbij een zanger op een moment meerdere tonen tegelijk kan produceren.

Hoewel het traditionele muziek is sluit de groep niet de ogen voor hedendaagse muziek en gebruiken ze ook modernere instrumenten zoals de elektrische gitaar. Ook zoeken ze samenwerking met andere artiesten en hebben ze opgetreden met Frank Zappa, Johnny ‘Guitar’ Watson, het Kronos Quartet, The Chieftains en de Bulgaarse vrouwenzanggroep Angelite.

Ik heb redelijk wat van de groep beluisterd maar ik houd toch erg van hun meer traditionele muziek. Bovenstaand nummer Chiraa-Khoor is daar een mooi voorbeeld van. Het betekent zoveel als ‘de gele draver’ en als u de muziek hoort hoeft u er niet aan te twijfelen dat het paard, zo belangrijk in hun cultuur, de hoofdrol speelt. Als u toch twijfelt, even wachten tot het eind, dan is de twijfel weg.

Op hun website geeft de groep het volgende aan over de inhoud van dit nummer;

An orphan who herded sheep on lands belonging to a certain feudal lord (noyon) had nothing except Chiraa-Khoor, his beautiful, strong and fast horse.
The noyon grew jealous of the horse and wanted to take it away. The orphan herder fled to others lands, and in this song, describes his journey. He began in the upper regions of the Khemchik River, in Bai-Taiga, and fled towards Tandi. As he travels along, he gives his own poetic names to the natural sights along the way.

Wat mij betreft een absolute aanrader en gelukkig is er online genoeg live muziek van ze te vinden.