Peetie Wheatstraw – Devil’s Son-In-Law

Ik ben een groot liefhebber van bluesmuziek en in mijn zoektochten naar de pure vorm van de blues kwam ik Peetie Wheatstraw (1902-1941) tegen.

Er is niet veel bekend over hem maar hij werd geboren als William Bunch en groeide op in het plaatsje Cotton Plant in Arizona en leerde al vroeg piano en gitaar spelen. In 1927 begon hij een leven als zwervend muzikant en dat bracht hem in 1929 in St. Louis waar hij de rest van zijn leven bleef wonen. De naam Peetie Wheatstraw ontleende hij aan een Afro-Amerikaanse legende.

Waarom ik hem zo interessant vind is zijn muziek, een gitaar en zijn stem zijn ruim voldoende om mijn aandacht volledig vast te houden. Ook het imago dat hij zichzelf aanmat boeit mij. Mijn oermuzikant wat betreft de bluesmuziek is altijd Robert Johnson geweest om dezelfde redenen. Johnson ontleende zijn talent aan zijn vermeende pact met de duivel, zoals onze Nederlandse zanger Waylon hier uitlegt, maar Johnson was hierin niet uniek.

Wheatstraw ging hem hierin voor en was daarin een voorbeeld voor Robert Johnson. Wheatstraw schiep ook een duivelsmythe en noemde zichzelf ‘the High Sheriff from Hell’. Ook songs met titels zoals het bovenstaande Devil’s Son-In-Law hielpen mee aan dit imago.

Dat mag allemaal wat gekunsteld aandoen, het doet niets af aan de muziek en ik houd erg van deze pure vorm van de blues. Dergelijke artiesten worden blijkbaar nooit oud. Wheatstraw overleed op zijn verjaardag op 39-jarige leeftijd toen zijn auto door een trein gegrepen werd.

John Primer – You Got To Pay The Price

De bluesmuziek is een genre wat nog een beetje onderbelicht is gebleven op dit blog tot nu toe. Toch ben ik een grote liefhebber van deze muziek. Of dat nu de oerblues is van Robert Johnson (hij komt zeker nog eens aan bod), de gevestigde namen als John Lee Hooker, Muddy Waters of Howlin’ Wolf, de Nederlandse blues van Cuby + Blizzards of Rob Hoeke of helden als Eric Clapton, Bonnie Rait of Stevie Ray Vaughan, ze zitten allemaal in mijn luistergeheugen.

Dat geldt ook voor de blueszanger en -gitarist John Primer (1945). Zijn vroege muzikale jaren bracht hij door in Chicago en hij werd uiteindelijk gevraagd door Muddy Waters om in zijn band te komen spelen. Na de dood van Waters in 1983 ging hij spelen bij een andere grootheid, Magic Slim. Daar speelde hij dertien jaar voor hij aan zijn solocarrière begon. Hij heeft inmiddels meer dan 40 albums uit, verschijnt als gastmuzikant op nog veel meer albums en hij heeft meer dan 40 awards en prijzen op zijn naam staan.

Een van de fijnste nummers van hem is het bovenstaande You Got To Pay The Price, een nummer met volbloed blues-akkoorden. Bovenstaand nummer is de korte versie voor als u er even aan wil wennen, maar eigenlijk dient u deze live-versie van ruim zeven minuten te ondergaan.